Για τη σχέση τους που κρατά περισσότερο από 30 χρόνια μίλησε η Δήμητρα Παπαδήμα και ο Γιάννης Μποσταντζόγλου, αναφερόμενοι -μεταξύ άλλων- στο διάστημα που οι δυο τους είχαν χωρίσει, αποκαλύπτοντας ότι αυτό είχε συμβεί για οικονομικούς κυρίως λόγους.
Καλεσμένοι του Νίκου Χατζηνικολάου στην εκπομπή «Ενώπιος Ενωπίω», οι δυο τους αποκάλυψαν, επίσης, τον λόγο για τον οποίο δεν έχουν παντρευτεί τόσα χρόνια.
«Είμαστε μαζί 32 χρόνια, με κρίσεις, έχουμε μια κόρη και εγώ έχω και έναν γιο από τον πρώτο μου γάμο. Δεν παντρευτήκαμε ποτέ γιατί μου ζήτησε να την παντρευτώ αλλά δεν θέλω πια! Το δοκιμάσαμε, ναι, της ζητάω και γω κατά καιρούς αλλά δεν θέλει. Της είχα κάνει πρόταση γάμου αλλά της παίρνει… 40 χρόνια η σκέψη! Περνάμε όμως μια χαρά έτσι» είπε και πρόσθεσε:
«Νομίζω ότι όλοι είμαστε αντισυμβατικοί! κατά βάθος, όλοι οι άνθρωποι. Αλλά οι συνθήκες μας αναγκάζουν και συμβιβαζόμαστε. Τρία χρόνια. Δεν μας χώρισαν καταστάσεις που θα έπρεπε να μας κρατήσουν μακριά για πάντα. Δηλαδή ένα τρίτο πρόσωπο ή ξέρω γω τι άλλο. Μας χώρισαν οι προσωπικότητες και κάποια προβλήματα που είχαμε τότε οικονομικής φύσης. Γιατί ο Γιάννης είναι λιγάκι ανεύθυνος σε αυτά, είναι μωρό. Είναι καλλιτέχνης».
Στη συνέχεια, η ηθοποιός αναφέρθηκε στην παιδική της ηλικία, κάνοντας λόγο για δύσκολα χρόνια, ενώ περιέγραψε κι ένα σοκαριστικό σκηνικό με πρωταγωνιστή τον πατέρα της ο οποίος -όπως τόνισε- τη σημάδευε με καραμπίνα προκειμένου να μην πάει στην θεατρική σχολή.
«Ήμουν από πολύ φτωχή οικογένεια. Οι γονείς μου ελπίζανε στον πλούσιο γαμπρό. Πέρασα Φιλοσοφική Θεσσαλονίκης αλλά δεν με άφησαν να πάω γιατί έπρεπε τα δίδυμα αδέλφια μου να σπουδάσουν. Οπότε μετά το σχολείο έπρεπε να δουλέψω. Εκεί να δεις #Μetoo. Η πρώτη μου δουλειά ήταν δακτυλογράφος. Σε μια στάση με είδε η Μαίρη Δρακοπούλου και με πήρε για μοντέλο. Πήγα ενώ δεν μου άρεσε καθόλου. Ξεκίνησα στη σχολή χορού της Ραλλούς Μάνου. Μόνη μου πλήρωνα ό,τι σπουδές έχω κάνει. Ποτέ κανείς δεν μου έχει πληρώσει τίποτα. Πήγα στη σχολή Βεάκη, μετά στον Διαμαντόπουλο και μετά κατέληξα στη Ρούλα Πατεράκη. Με έχει σημαδέψει κάτι τραγικό και θέλω να βλέπουν τα παιδιά ότι πρέπει να στηρίζουν τα όνειρά τους. Θυμάμαι πήγαινα στη σχολή Βεάκη και ανέβαινα το δρομάκι στο σπίτι μου και ο πατέρας μου με σημάδευε με την καραμπίνα ότι θα με σκοτώσει αν το κάνω. Κι εγώ ένιωθα τόσο δυνατή που πίστευα ότι θα μπει η σφαίρα και θα βγει. Ο πατέρας μου ήταν ένα ανθρωπάκι» είπε χαρακτηριστικά.
